Jarosław Kurski: Dziady i dybuki. Opowieść dygresyjna.

Płynęłam z tą opowieścią przez kilka dni i nawet nie bardzo przerażała mnie jej długość, czasem nadmierne szczegóły czy większe skupienie na wybranych postaciach. Niewątpliwie znaczenie miało to, że pięknie przeczytał ją dla mnie Andrzej Seweryn. To faktycznie dygresyjna opowieść o rodzinie autora, który po wnikliwych i pracochłonnych poszukiwaniach opisuje losy swoich bliskich. Przystąpiłam do lektury bez żadnych oczekiwań i wiedzy o autorze. To pozwoliło mi na radość z książki bez tych obciążeń i nadal pozostaję lekko oniemiała nad tytaniczną […]

Czytaj więcej

Mikołaj Grynberg: Jezus umarł w Polsce

Nie jestem pewna czy wiedząc o czym będzie ta książka zdecydowałabym się na nią w tym momencie. Kojarzyłam autora z opowieściami o Holokauście i tego się spodziewałam. No ale może i dobrze, bo dla takich osób jak ja, czyli nieoglądających telewizji, świadomie odcinających się od tego co w przestrzeni publicznej i ze szczątkowymi informacjami na temat, który porusza Mikołaj Grynberg w swoim reportażu to lektura wielkiej wagi. Od razu napiszę, że już naprawdę rzadko reaguję tak emocjonalnie, a wczoraj słuchając audiobooka […]

Czytaj więcej

Agata Romaniuk: Proste równoległe

Kawał polskiej historii na przykładzie dwóch kobiecych biografii. Życiorysów, które się splotły, ale równocześnie poza wieloma punktami stycznymi, różniące się znacznie wyborami i decyzjami bohaterek. Dwa świetne portrety skrzypaczek: mistrzyni i jej uczennicy. Agata Romaniuk zauroczyła mnie „Krótko i szczęśliwie”, ale to był reportaż. Tym razem zawładnęła mną powieścią o skomplikowanych fikcyjnych losach Wandy Krajewskiej oraz Marty Rychter. Dodam, że bardzo dobrym debiutem . Mistrzyni […]

Czytaj więcej

Richard Osman: Czwartkowy Klub Zbrodni

Jak mantra na grupach czytelniczych brzmi zdanie, że Filip Kosior mógłby czytać książkę telefoniczną i tak byłaby słuchana zachwytem. Ja w tej drużynie, ale tym razem książka broni się sama, nawet bez wsparcia lektora. „Czwartkowy Klub Zbrodni” to podobno klasyczna „cosy crime”. Ja to określenie usłyszałam po raz pierwszy, ale oczywiście nie po raz pierwszy czytałam lekki, pozbawiony brutalności, z sporą dawką humoru, kryminał. Taki pakiet nie zawsze jednak gwarantuje rozrywkę, ale tym razem […]

Czytaj więcej

Małgorzata Gołota: Spinalonga. Wyspa trędowatych

U mnie bardzo często książki wynikają z podróży, a podróże z książek. Ta konkretna jest jeszcze dodatkowo „kontynuacją” lektury poprzedniej. Dość spontanicznie kilka dni spędziliśmy na Krecie i nie mając za dużo czasu na przygotowania, poza przewodnikami „przytuliłam” przed wyjazdem ” Wyspę” oraz „Spinalongę. Wyspę trędowatych”. Nie udało nam się objechać całej Krety, ale teraz z pełną odpowiedzialnością mogę napisać, że nie żałuję że tak się potoczyło. Nie odwiedzę Spinalongi, wystarczy mi reportaż Małgorzaty Gołoty oraz powieść […]

Czytaj więcej

Piotr Adamczyk: Dom Tęsknot

U mnie dobry czas czytelniczo. Po świetnym ” Całym pięknie świata” kolejna opowieść osadzona na Dolnym Śląsku pokazująca zawiłości historii na przykładzie zwykłych ludzi. Tym razem to saga rodzinna opowiedziana z perspektywy chłopaka, który dorastał w poniemieckiej kamiennicy. Jest w niej nieco sentymentalnie, bo o wielkiej miłości, jest zagadkowo, bo mamy tajemnicę i zbrodnię, ale najważniejsze jest cała plejada bohaterów pokazana na tle wydarzeń, od czasów powojennych po lata dziewięćdziesiąte, do powodzi tysiąclecia. […]

Czytaj więcej

Julia Łapińska: Czerwone jezioro

Książka Julii Łapińskiej została wybrana z 500 powieści sensacyjnych wydawnictwa Agora zgłoszonych do konkursu. Wysoko postawiona poprzeczka, a wraz z nią oczekiwania. Szczerze mówiąc nadal nie wiem czy jurorom nie chciało się czytać wszystkich pozostałych kryminałów, czy rzeczywiście inne pozycje były słabe. Nie będę dywagować, bo „Czerwone jezioro” nie jest złe, jest po prostu średnie. Najpierw coś co rzeczywiście mogło zauroczyć pierwszych czytelników czyli miejsce akcji. Jest nim […]

Czytaj więcej

Magdalena Grzebałkowska, Ewa Winnicka: Jak się starzeć bez godności

Przygoda z tą książką zaczęła się od spotkania z jej autorkami. Uważam, że wysłuchanie podcastu Radia 357 o tym samym tytule lub właśnie wyszukanie spotkania autorskiego reportażystek, będzie świetnym wstępem do tej lektury. Pomiędzy Magdaleną Grzebałkowską i Ewą Winnicką pozytywnie „iskrzy” i to nie tylko na papierze, ale również w rozmowach. Książka jest zresztą dialogiem pomiędzy obu paniami. Dla mnie „Jak się starzeć bez godności” to antyporadnik, który idealnie wpisał się w moje potrzeby. Jestem rówieśniczką […]

Czytaj więcej

Ryszard Kapuściński: Imperium

Szczerze mówiąc nie wierzę, że dopiero teraz przeczytałam „Imperium” Ryszarda Kapuścińskiego. To moje wielkie przeoczenie. Przed oczyma mam taki filmik krążący po social mediach, w którym jakiś batiuszka głosi nacjonalistyczne kazanie. Mówi z wielkim przekonaniem, jest pełen wiary, że powrót rosyjskiego imperium to kwestia czasu. Oczywiście słuchałam tego z niepokojem i przerażeniem, ale równie mocno zmartwiona byłam jak przeczytałam w reportażu Kapuścińskiego opis podobnego spotkania sprzed kilkudziesięciu lat, tuż po rozpadzie […]

Czytaj więcej

Magdalena Grzebałkowska: Wojenka. O dzieciach, które dorosły bez ostrzeżenia

Do czytania takich książek oczywiście nie ma żadnego klucza. Zawsze wrażliwych czytelników zostawiają z pytaniem dlaczego mali bohaterowie mieli tak pokiereszowane dzieciństwo. Odpowiedz jest oczywista: dorośli zgotowali im ten los. Magdalena Grzebałkowska napisała jednak reportaż, który nie jest czarno biały, nie jest sentymentalny i chociaż trudno, żeby nie poruszał najczulszych strun, to nie na bólu jest skupiony. Autorka przewędrowała świat, żeby dotrzeć do swoich rozmówców. I to jest niewątpliwą zaletą tej książki. Nie mamy wąskiego wycinka, […]

Czytaj więcej