Tommi Kinnunen: Powiedziała, że nie żałuje

Czasem tak bywa, że oczekiwania wobec lektury są tak duże, że żadna książka nie jest w stanie im sprostać. Bardzo cenię sobie serię Dzieł Pisarzy Skandynawskich Wydawnictwa Poznańskiego i raczej w ciemno biorę każdy tytuł. W tym przypadku jednak nieco się rozczarowałam. Być może wynikało to z przeświadczenia, że musi być „świetnie”, być może z tego, że nastąpił u mnie przesyt „literaturą wojenną”. Nie zniechęcam, proszę sprawdzać, bo „Powiedziała, że nie żałuje” to naprawdę niezły przykład historii […]

Czytaj więcej

Nina Wähä: Testament

Bezsprzecznie palma pierwszeństwa jeśli chodzi o sagi należy się Skandynawom. Nina Wähä tylko to potwierdziła. Opowieść o wielodzietnej rodzinie, która mieszka na pograniczu Szwecji i Finlandii poznajemy z perspektywy każdego z rodzeństwa. Ta polifonia kilkunastu głosów składa się na niezbyt wesoły obraz familii, która boryka się bezradnością matki, despotyzmem ojca i traumami dzieci. Każdemu z bohaterów autorka poświęca sporo uwagi, a wszystkie te biografie splata ciąg wydarzeń, które inicjują najstarsi z braci […]

Czytaj więcej

Kjell Westö: Niebo w kolorze siarki

Już jakiś czas temu postanowiłam, że będę sprawdzać nieco więcej prozy spoza literatury polskiej oraz anglosaskiej. Udaje mi się z różnym skutkiem a jak już zdecyduję się na taką wycieczkę to okazuje się, że trafiam na „wiwisekcję” białego mężczyzny, który równie dobrze mógłby dorastać w Londynie, Nowym Jorku czy innym dużym mieście, w którym mieszkańcy posługują się językiem angielskim. Tak wydarzyło się właśnie z powieścią szwedzkojęzycznego fińskiego twórcy. No bo nie o język tu chodzi, ale charakterystykę […]

Czytaj więcej