Agata Romaniuk: Proste równoległe

Kawał polskiej historii na przykładzie dwóch kobiecych biografii. Życiorysów, które się splotły, ale równocześnie poza wieloma punktami stycznymi, różniące się znacznie wyborami i decyzjami bohaterek. Dwa świetne portrety skrzypaczek: mistrzyni i jej uczennicy. Agata Romaniuk zauroczyła mnie „Krótko i szczęśliwie”, ale to był reportaż. Tym razem zawładnęła mną powieścią o skomplikowanych fikcyjnych losach Wandy Krajewskiej oraz Marty Rychter. Dodam, że bardzo dobrym debiutem . Mistrzyni […]

Czytaj więcej

Agata Romaniuk: Krótko i szczęśliwie. Historie późnych miłości.

Podejrzewam, że każdy z nas ma w zanadrzu przynajmniej jedną opowieść podobną do tych, które znalazły się w zbiorze Agaty Romaniuk. Ja również. Moja to o teściowej koleżanki. Pani wyszła dość młodo za mąż za sporo starszego mężczyznę, urodziła trójkę dzieci i zanim się obejrzała, chłopcy wyfrunęli z domu. Mąż niestety przez kilka lat chorował i ona z ogromnym oddaniem opiekowała się mało „wdzięcznym” partnerem. Pan był wyjątkowo złośliwy, więc było jej […]

Czytaj więcej