Seria Dzieł Pisarzy Skandynawskich raczej nie zawodzi i tym razem było podobnie. „Mokradła” skradły całkowicie moją uwagę i czas, chociaż informacje o książce na to nie wskazywały. Osadzenie sagi na północy Finlandii i opis, że „losy ludzi splatają się z korzeniami drzew” brzmiało dla mnie jak zapowiedź totalnej klapy. Towarzyszymy mieszkańcom Novabacki przez cztery stulecia i chyba nie było momentu, żeby w opowieść wkradła się nuda. Książka składa się z kilkunastu historii […]
Tag: literatura fińska
Miika Nousiainen: Korzenie
Jeśli będziecie chcieli na chwilę odsapnąć od bardzo trudnych książkowych klimatów to zerknijcie łaskawszym okiem na „Korzenie”. Zbieżność tytułów z amerykańskim serialem i powieścią Alexa Haleya jest przypadkowa, chociaż bohaterowie obydwu tych opowieści faktycznie analizują więzi, które łączą członków ich rodzin. Miika Nousiainen w poszukiwania ojca angażuje dwóch bardzo różnych braci. Odnajdują się jako dojrzali ludzie i to głównie na różnicach między nimi zbudowany jest […]
Antti Tuomainen: Czynnik królika
Henry Koskinen, główny bohater „Czynnika królika” jest nieco „odklejonym” od rzeczywistości matematykiem, chyba ze spektrum autyzmu. Mnie „kupił” już na początku, jak nie bardzo mógł się odnaleźć w korporacyjnej bańce. To jednak dopiero początek zawirowań w uporządkowanym życiu aktuariusza. Okazuje się, że jego nagle zmarły brat pozostawia mu w spadku park przygody i w pośmiertnym liście zobowiązuje go do troski o pracowników i rozwój Fun-landii. Wszystko to jest wstępem do czarnej komedii z wątkami […]
Tommi Kinnunen: Powiedziała, że nie żałuje
Czasem tak bywa, że oczekiwania wobec lektury są tak duże, że żadna książka nie jest w stanie im sprostać. Bardzo cenię sobie serię Dzieł Pisarzy Skandynawskich Wydawnictwa Poznańskiego i raczej w ciemno biorę każdy tytuł. W tym przypadku jednak nieco się rozczarowałam. Być może wynikało to z przeświadczenia, że musi być „świetnie”, być może z tego, że nastąpił u mnie przesyt „literaturą wojenną”. Nie zniechęcam, proszę sprawdzać, bo „Powiedziała, że nie żałuje” to naprawdę niezły przykład historii […]
Kjell Westö: Niebo w kolorze siarki
Już jakiś czas temu postanowiłam, że będę sprawdzać nieco więcej prozy spoza literatury polskiej oraz anglosaskiej. Udaje mi się z różnym skutkiem a jak już zdecyduję się na taką wycieczkę to okazuje się, że trafiam na „wiwisekcję” białego mężczyzny, który równie dobrze mógłby dorastać w Londynie, Nowym Jorku czy innym dużym mieście, w którym mieszkańcy posługują się językiem angielskim. Tak wydarzyło się właśnie z powieścią szwedzkojęzycznego fińskiego twórcy. No bo nie o język tu chodzi, ale charakterystykę […]
Pajatim Statovci: Przejście
Trochę mnie ta książka „przeczołgała”. Nie jest łatwo czytać takie „wiwisekcyjne” lektury, . Sądzę, że może to być niezwykle ważna książka dla ludzi, których dotyka problem wykluczenia ze względu na orientację seksualną. Szczególnie ludzi młodych, którzy szukają swojej drogi. Równocześnie jest to lektura o samotności związanej z „byciem obcym”. Główny bohater, pomimo że jest Albańczykiem, całe dorosłe życie wypiera się tej narodowości i udaje kogoś innego. Jest outsiderem na wielu […]
Katja Kettu: Akuszerka
Za mną kolejna lektura rozliczeniowa. Tym razem północ Europy i fińskie traumy wojenne. Spodziewałam się czegoś w rodzaju „Jeźdźca miedzianego”. Miłość (pożądanie) głównej bohaterki są motorem napędowym książki. Dzikie Oko, akuszerka ze względu na swoje pochodzenie pogardzana przez ludzi, zakochuje się w essesmanie gnębionym przez wspomnienia z pogromów na Ukrainie. Bohaterowie trafiają do obozu jenieckiego i tam dosięga ich rzeczywistość wojenna. Zdecydowanie nie jest to opowieść tylko romansowa. Wojna jest równorzędnym […]