Przykład jak pięknie poetycko można pisać o matematyce i jak królowa nauk wpływa nie tylko wyjaśnianie zagadek naukowych wszechświata, ale również na „porządkowanie” życia bohaterom powieści. To bardzo kameralna proza. I chociaż bohaterowie nie są spokrewnieni to opowiada o rodzinie. Tytułowy profesor to starszy pan, który na skutek wypadku pamięta rzeczy bieżące w osiemdziesięciominutowych sekwencjach. Jest wybitnym matematykiem, ale okazuje się też fantastycznym przyjacielem syna opiekującej się nim gosposi. To z jej perspektywy obserwujemy […]