Kresy to nadal dla mnie kraina nieznana, której jestem bardzo ciekawa. Szczególnie fascynuje mnie właśnie tytułowa II RP. Autorki książki, jakże innej od tych „z dworkiem, koniem i sopranem w tle”, piszą właśnie o wschodnich terenach Polski z dwudziestolecia międzywojennego. Odbiegają w niej daleko od stereotypu nakreślonego wcześniej. Wspólnym mianownikiem opowieści zamieszczonych w zbiorze jest to, że ich bohaterowie to postaci nieszablonowe, z głowami pełnymi wizji i realizującymi je właśnie na Kresach. Proszę […]
Tag: Czarne
Marcelina Szumer-Brysz: Wróżąc z fusów. Reportaże z Turcji.
Turcja kojarzy się nam Polakom z wakacjami w nadmorskich kurortach i tanimi podróbkami. Ja jednak od kilku lat jestem niezmiernie ciekawa jakie jest prawdziwe oblicze tego kraju. Oczywiście ani podróże, ani lektury nie zaspokoją w pełni tej ciekawości. No ale zawsze będziemy nieco bardziej zorientowani i zapewne na część pytań znajdziemy odpowiedź. Moje jedyne spotkanie z tym krajem to spontaniczny wyjazd wakacyjny. Tak spontaniczny, że nie bardzo miałam czas przygotować się i niezbyt wiele […]
Małgorzata Rejmer: Błoto słodsze niż miód. Głosy komunistycznej Albanii
Są książki jak wiosenny dotyk słońca, są jak letni deszcz, jak błysk śniegu i jak ciężki, otulony w listopad wieczór nie zapowiadający końca ulewy za oknem. Błoto słodsze niż miód. Głosy komunistycznej Albanii jest jak najmroczniejszy jesienny, nie dający nadziei zmierzch dnia. Co gorsza książka pozostawia nie tylko z pytaniami: dlaczego, po co, ale też w zdziwieniu, że sprawiedliwość, to wyjątkowy przywilej. Autorka spisała wspomnienia ludzi sponiewieranych przez terror Envera Hoxhy. Wydawałoby się, […]
Natasza Goerke: Tam
Książka niezwykle czuła, mądra, zrodzona z marzeń. Natasza Goerke marzyła długo o tym, żeby znaleźć się w Nepalu. Droga, żeby ten zamiar zrealizować była dość pokrętna. Teraz spędza w tym państwie część roku (ma tam dom) i swoje obserwacje dotyczące miejsc położonych u podnóża najwyższych gór świata i jego mieszkańców zawarła w tej drobnej książeczce. Jej rozważania to nie przewodnik, ale mamy tam zawarte refleksje, trochę historii, geopolityki, opowieści […]
Filip Springer: 13 pięter
Niełatwa książka i ja osobiście potraktowałam ją jako pewną kontynuację Grzesznego miasta. W ferworze przedwyborczych obietnic warto byłoby ją ustalić jako lekturę obowiązkową dla wszystkich kandydatów. Filip Springer zajął się problemem mieszkaniowym z perspektywy tych, którzy o własnym domu mogą pomarzyć. Genezę współczesnych problemów widzi w Dwudziestoleciu. Opis warszawskich problemów lokalowych jest spójny z tym co napisała we wspomnieniach Maria Rataj o Poznaniu. Autor sięga sto lat wstecz, […]
Wojciech Chmielarz: Przejęcie, Osiedle marzeń, Cienie.
W tym wpisie nie będzie inaczej niż poprzednio. Jakub Mortka został moim kolejnym ulubionym bohaterem literackim, a Chmielarz potwierdził, że zna się na pisaniu. Przejęcie było moim zdaniem najlepszą częścią cyklu. Niepokojący wstęp dotyczący przemytu narkotyków z Kolumbii zapada w pamięć, a czyta się to jak fragment reportażu. Kolejne odsłony w kryminale, też przykuwają do książki. W każdym razie mi nie udało się pójść spać bez doczytania do końca i poznania […]
Zadziwienie- widok trzydziesty pierwszy
W poszukiwaniu inspiracji wakacyjnych za mną mniej lub bardziej wnikliwa lektura książek, których zdjęcie powyżej. Po kilku godzinach spędzonych w opisanych przez autorów miejscach, pomysłów na wyprawę w Polskę nie ubyło (wręcz przeciwnie). Sukces ludzi pióra, klęska urodzaju dla piszącej te słowa. Te moje wakacyjne badania miały wspólny mianownik. Było nim podróżowanie nieoczywiste (cokolwiek się pod tym kryje) oraz „krajobraz bocznych dróg”. Każda z tych książek jest fantastycznym materiałem […]
Maciej Czarnecki: Dzieci Norwegii. O państwie (nad)opiekuńczym
Maciej Czarnecki pokusił się na przedstawienie nam mechanizmów rządzących norweską instytucją Barnevernet oraz historii ludzi, którzy mieli z nią czynienia. I zrobił to rzetelnie, nie tworząc tabloid-owych wiadomości, ale pokazując różne punkty widzenia tej samej sprawy. Porządna, reporterska robota i rzeczywiście zamiast gniewu i oburzenia jest próba zrozumienia tego co spotyka niektóre polskie rodziny w Norwegii. Temat zabierania przez Barnevernet dzieci rodzicom, którzy w jakikolwiek sposób zagrażają ich rozwojowi, jest […]
Marcin Kącki: Białystok. Biała siła, czarna pamięć
Wczoraj obejrzeliśmy pierwszy odcinek serialu Kruk. Szepty słychać po zmroku. Akcja filmu toczy się na Podlasiu i dalekie jest ono od sielankowego wizerunku jaki miałam w swojej głowie po jednokrotnej wyprawie w liceum do Puszczy Białowieskiej, po lekturach książek, w których bohaterki tworzą urokliwe siedliska pełne ciepła i kuchennych zapachów, po spotkaniach z ludźmi pochodzącymi z tego rejonu. Obraz Białegostoku pokazany w serialu (może później będzie inaczej) wpisuje się w książkę Marcina Kąckiego. […]
Marcin Kącki: Poznań. Miasto grzechu.
Mam mieszane uczucia. Książka Kąckiego nie jest letnia. Na pewno nie jest letnia dla mnie, tej która identyfikuje się z grodem nad Wartą. Obraz miasta wyłaniający się z reportażu to niezbyt zachęcająca wizytówka Poznania. Mam jednak wrażenie, że autor (z całym szacunkiem dla jego pracy) dokonał wyboru tematów do książki tak, żeby móc udowodnić tezę zawartą w tytule. Generalnie mu się to powiodło i tutaj wzrosło moje zaniepokojenie. Takich „trupów w szafie”jak w Poznaniu […]